Legiony Polskie – polskie oddziały wojskowe walczące podczas I wojny światowej w latach 1914-1917 u boku państwa centralnych; zostały sformowane z oddziałów strzeleckich oraz innych polskich organizacji paramilitarnych i podlegały Naczelnemu Komitetowi Narodowemu; początkowo powstały dwa – Legion Zachodni i Legion Wschodni, które następnie zostały przeformowane w trzy brygady; po ogłoszeniu tzw. Aktu 5 listopada miały zostać wcielone do Polskiej Siły Zbrojnej, ale w lipcu 1917 r. w związku z odmową złożenia przysięgi na wierność Niemcom i Austro-Węgrom przez większość legionistów (tzw. kryzys przysięgowy), zostały rozbite – część żołnierzy I i III Brygady internowano, część wstąpiła do Polskiej Siły Zbrojnej, a służących w II Brygadzie  legionistów z Galicji, którzy złożyli przysięgę, wcielono do Polskiego Korpusu Posiłkowego.