1. 4. Polityka okupacyjna III Rzeszy
1. Zróżnicowanie polityki okupacyjnej III Rzeszy
a. Niemcy prowadzili stosukowo łagodną politykę okupacyjną wobec podbitych narodów Europy Północnej i Zachodniej
b. wobec narodów Europy Środkowej, Wschodniej i Żydów prowadzili politykę eksterminacji
– dążyli do wyludnienia obszaru, który miał stanowić Lebensraum – „przestrzeń życiową” dla Niemców
– Żydów i Słowian uważali za „podludzi”, których należy po części wyniszczyć, a po części zniewolić
– celom polityki eksterminacyjnej służył tzw. Generalny Plan Wschód opracowany przez szefa SS Heinricha Himmlera
2. Polityka niemiecka wobec Żydów
a. ludność żydowska została umieszczona w gettach, gdzie bytowała w nieludzkich warunkach
b. w trakcie działań wojennych masowych mordów na ludności żydowskiej dokonywały tzw. Einsatzgruppen (np. w Babim Jarze koło Kijowa)
c. plan „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” przyjęty na konferencji w Wannsee (styczeń 1942 r.) oznaczał wymordowanie ludności żydowskiej
d. Holokaust to masowa zagłada Żydów, której nadano również nazwę „Szoah”
e. w celu dokonania masowej zagłady ludności żydowskiej Niemcy utworzyli tzw. obozy zagłady w:
– Chełmie nad Nerem
– Bełżcu
– Sobiborze
– Treblince
– Majdanku
– Auschwitz-Birkenau
f. postawy wobec Holokaustu
– niektóre rządy kolaborujące z Niemcami i sojusznicze uczestniczyły w zagładzie Żydów (np. Vichy i Norwegia)
– niektóre rządy kolaborujące z Niemcami i sojusznicze odmówiły udziału w zagładzie Żydów (np. Dania)
– w Polsce powstała Rada Pomocy Żydom „Żegota”
– osoby wydające ukrywających się żydów nazywano szmalcownikami
3. Ruch oporu w okupowanej Europie
a. ruch oporu polegał na działaniu zorganizowanych grup, podejmujących walkę z okupantem
b. w Jugosławii działała silna partyzantka pod przywództwem Josipa Broz-Tity
c. we Francji działał ruch oporu Résistance
d. w Polsce powstało Polskie Państwo Podziemne, którego bojowy trzon stanowiła Armia Krajowa
e. na froncie wschodnim na zapleczu armii niemieckiej działały radzieckie oddziały partyzanckie.