Aleksander Wielki (356-323 p.n.e.) - syn Filipa II i Olimpias, uczeń Arystotelesa, w 338 r. p.n.e. uczestniczył w bitwie pod Cheroneą; w 336 r. p.n.e. został królem Macedonii i hegemonem Związku Korynckiego; w 335 r. p.n.e. zniszczył Teby, które się zbuntowały; podczas zorganizowanej przez siebie wyprawy wojennej (334-331 p.n.e.), odniósł zwycięstwa nad rzeką Granik, pod Issos i Gaugamelą), podbił państwo perskie, a następnie zaatakował Indie i zdobył tereny w dorzeczu Indusu i stworzył rozległe i potężne imperium; podczas pobytu w Egipcie założył Aleksandrię; zmarł w 323 p.n.e. w Babilonie po dziesięciodniowej chorobie; jego podboje Aleksandra Wielkiego dały początek epoce zwanej hellenizmem.