Breżniew Leonid (1906-1982) - radziecki polityk; był wieloletnim członkiem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego - od 1964 r. jej I sekretarzem, a w latach 1966-82 - sekretarzem generalnym; w roku 1977 został przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej ZSRR;  okres jego rządów charakteryzował się stagnacją wewnętrzną państwa, postępującym kryzysem gospodarczym i zaostrzeniem walki z dysydentami; wdrożył doktrynę, nazwaną od jego nazwiska doktryną Breżniewa; stała się ona podstawą do interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji (1968 r.) i radzieckiej inwazji w Afganistanie (1979 r.).