Danuta Siedzikówna „Inka” (1928–1946) – podczas wojny uczyła się w szkole sióstr salezjanek w Różanymstoku koło Dąbrowy Białostockiej, a w grudniu 1943 wstąpiła do Armii Krajowej i odbyła szkolenie medyczne;  po wkroczeniu Armii Czerwonej pracowała w nadleśnictwie w Hajnówce, gdzie  6 VI 1945 r. została aresztowana przez UB za współpracę z podziemiem; została jednak odbita z transportu przez pododdział V Wileńskiej Brygady AK, w której pozostała jako sanitariuszka i łączniczka;  20 VII 1946 r. została aresztowana przez UB w Gdańsku, gdzie udała się po leki dla oddziału; po ciężkim śledztwie 3 VIII 1946 r. została skazana na karę śmierci i 28 VIII 1946 r. rozstrzelana w więzieniu w Gdańsku, a następnie pochowana w bezimiennym grobie na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.