Erazm z Rotterdamu (1467-1536) - holenderski uczony i jeden z najwybitniejszych przedstawicieli renesansowego humanizmu; początkowo był zakonnikiem w zakonie Augustianów koło Goudy; od 1495 r. przebywał w Paryżu, ale często podróżował do Anglii, gdzie zetknął się m.in. z Tomaszem Morusem i przez pewien czas był profesorem teologii i greki na uniwersytecie w Cambridge; był autorem słynnej Pochwały głupoty, a ponadto wydał pisma św. Hieronima i przygotował greckie wydanie Nowego Testamentu oraz jego łaciński przekład; Erazm z Rotterdamu zwalczał zabobony, korupcję, handel relikwiami, krytykował filozofię scholastyczną i domagał się radykalnej reformy życia religijnego;  jego poglądy przyczyniły się do powstania reformacji, ale on sam jej nie poparł.