Henryk II Pobożny (ok. 1191-1241) - syn Henryka I Brodatego i Jadwigi; od 1238 r. książę śląski, wielkopolski i krakowski; kontynuował politykę zjednoczeniową Henryka I Brodatego; w 1239 r. obronił ziemię lubuską i Santok przed najazdem niemieckim, poległ w 1241 r. w bitwie z Tatarami pod Legnicą; po jego śmierci państwo Henryków śląskich rozpadło się, a Śląsk uległ dalszym podziałom dzielnicowym.