Jan Zamojski (1542-1605) - wybitny wódz i polityk, przywódca średniej szlachty, kanclerz i hetman wielki koronny; Jan Zamojski studiował prawo w Padwie, a po powrocie do kraju został sekretarzem Zygmunta II Augusta; po jego śmierci opowiedział się za elekcją viritim i poparł kandydaturę Henryka Walezego, a później Stefana Batorego; był doradcą Batorego, na panowanie którego przypada okres jego największych wpływów politycznych - w 1576 r. został mianowany podkanclerzym, w 1578 r. - kanclerzem wielkim koronnym; w latach 1580-1581 odznaczył się w wojnie z Moskwą i w roku 1581 r. został mianowany hetmanem wielkim koronnym; po śmierci Stefana Batorego poparł kandydaturę Zygmunta III Wazy, obronił Kraków przed wojskami Maksymiliana Habsburga i pobił je w 1588 r. pod Byczyną, ale zrażony prohabsburską polityką Zygmunta III wkrótce przeszedł do antykrólewskiej opozycji; ustanowił zwierzchnictwo  Polski nad Mołdawią i Wołoszczyzną, a w 1602 r. zdobył całe Inflanty; Jan Zamojski był również wielkim mecenasem sztuki oraz założycielem Zamościa, w którym utworzył Akademię zamojską.