Katarzyna II Wielka (1729-1796) - córka Christiana Augusta i Joanny Elżbiety, księżna Anhalt-Zerbst, od 1745 r. żona księcia holsztyńskiego, Piotra, późniejszego cara Piotra III, od 1762 r.  cesarzowa Rosji - była inspiratorką spisku, w wyniku którego został on zamordowany; w wyniku wojen z Turcją zdobyła Krym i Gruzję, którą przekształciła w protektorat; stopniowo uzależniała Polskę od Rosji - zapewniła tron Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, narzuciła Polsce tzw. traktaty gwarancyjne, utrwalające w Polsce stan anarchii, sprzeciwiała się reformom wewnętrznym, wywierała wpływ na bieżącą politykę Polski za pośrednictwem swoich ambasadorów, stłumiła konfederację barską; była współorganizatorką wszystkich trzech zaborów Polski, w wyniku których Rosja zagarnęła ponad połowę obszaru Rzeczypospolitej Obojga Narodów; prowadziła bezwzględną politykę wewnętrzną - stłumiła powstanie Pugaczowa i umocniła absolutyzm w Rosji.