Kucharzewski Jan (1876-1952) – prawnik, historyk i działacz polityczny; należał do Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, następnie Narodowej Demokracji; w czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii, gdzie propagował sprawę polską; od XI 1917 do II 1918 r. był premierem Rządu Rady Regencyjnej – zrezygnował ze stanowiska na znak protestu przeciwko ustaleniom pokoju brzeskiego; jako historyk zajmował się badaniami dziejów Polski i Rosji w XIX w. – w 1926 r. został członkiem Polskiej Akademii Nauk; od 1940 r. przebywał na emigracji.