Matejko Jan (1838-1893) – polski malarz, najwybitniejszy przedstawiciel polskiego malarstwa historycznego XIX w.; w 1864 r. został członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, a od 1873 r. był dyrektorem Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie; tworzył obrazy z dziejów Polski, poprzedzone studiami historycznymi; w większości były to kompozycje o ogromnych rozmiarach wykonane z dokumentalną ścisłością –  do najsłynniejszych należą: Stańczyk (1862), Kazanie Skargi (1864), Rejtan (1866), Bitwa pod Grunwaldem (1878), Hołd pruski (1882), Konstytucja 3 maja (1891); ponadto malował portrety oraz wykonał polichromię w kościele Mariackim w Krakowie; stworzył również wiele rysunków – m.in. album Ubiory w Polsce i cykl Poczet królów i książąt Polskich.