Niccolò Machiavelli (1469-1527) - włoski filozof, historyk, pisarz i dyplomata; od 1498 r. piastował stanowisko sekretarza Kancelarii Dziesięciu Republik Florenckiej; po obaleniu republiki przez Medyceuszów był więziony, a następnie wygnany z kraju; Machiavelli zasłynął przede wszystkim jako autor rozprawy politycznej Książę, w której przedstawił doktrynę polityczną, nazwaną od jego imienia makiawelizmem, a zalecającą stosowanie przemocy, podstępu i obłudy w myśl zasady „cel uświęca środki”; ponadto w dziele L'Art della guerra przedstawił znaczenie armii dla władcy, a w Historiach florenckich dokonał analizy historycznego rozwoju Florencji; jego prace charakteryzowały się podejściem empirystycznym; Machiavelli był również autorem komedii obyczajowych noweli i utworów poetyckich; w swoich dziełach dawał wyraz przekonaniu, że głównym motywem działań ludzkich jest żądza władzy i posiadania.