Otton I Wielki (912-973) - syn Henryka I z dynastii saskiej Ludolfingów, od 936 r. król niemiecki, a od 962 r. cesarz; przywrócił potęgę imperium - podbił Łużyce i zmusił księcia czeskiego Bolesława I Okrutnego do złożenia hołdu, zahamował ekspansję Węgrów zwyciężając ich w 955 r. w bitwie nad rzeką Lech; podczas wyprawy do Włoch w 962 r. koronował się w Mediolanie na króla Włoch i otrzymał z rąk papieża koronę cesarską;  kontynuował podbój Słowian Połabskich; swojej władzy podporządkował papieży i możnowładztwo.