Reymont Władysław (1867-1925) – polski pisarz, jeden z czołowych przedstawicieli realizmu krytycznego w prozie Młodej Polski; autor takich dzieł, jak: Komediantka (1896), Ziemia obiecana (1899), czterotomowej epopei Chłopi (1902-1909) i trylogii Rok 1794 (1913-1918); w roku 1924 otrzymał Nagrodę Nobla.