Saladyn (1138-1193) - syn emira kurdyjskiego Ajjuba, od 1171 r. sułtan Egiptu; Saladyn w 1169 r. został wezyrem egipskiego władcy Adida z dynastii Fatymidów, którego zdetronizował w 1171 r. i sam ogłosił się władcą Egiptu, zapoczątkowując dynastię Ajjubidów; zreorganizował armię egipską i rozpoczął politykę podbojów - najpierw podbił Cyrenajkę, Trypolitanię i Jemen, a po śmierci sułtana syryjskiego Nur ad-Dina podporządkował sobie Syrię i północną Mezopotamię; w 1187 r. rozpoczął „świętą wojnę” z krzyżowcami - rozbił ich wojska pod Hattin nad Jeziorem Tyberiadzkim i opanował Jerozolimę; w wyniku jego działań w 1188 r. w rękach chrześcijan pozostały już tylko nieliczne miasta nadbrzeżne; sukcesy Saladyna przyczyniły się do zorganizowania III krucjaty, zakończonej zawarciem w 1192 r. traktatu pokojowego z Ryszardem Lwie Serce.