Sławoj-Składkowski Felicjan (1885-1962). Generał, polityk, z wykształcenia lekarz. Od 1905 r. działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1906 r. - PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Podczas I wojny światowej był lekarzem pułkowym w I Brygadzie Legionów Polskich i  współorganizatorem Polskiej Organizacji Wojskowej. Szybko awansował w wojsku - do stopnia  generała dywizji. Bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego i współtwórca polityki sanacji w Polsce. Jako minister spraw wewnętrznych i posłuszny wykonawca woli Piłsudskiego w 1930 r. wydał nakaz aresztowania posłów opozycyjnych i osadzenia ich w twierdzy brzeskiej. Poseł na sejm (1930-1939) oraz premier i minister spraw wewnętrznych (1936-1939). Jako ostatni premier rządu Rzeczypospolitej Polskiej 17 IX 1939 r. wraz z rządem przekroczył granicę. Został internowany w Rumunii, skąd zbiegł.