Staszic Stanisław (1755-1826) - ksiądz pochodzenia mieszczańskiego, uczony, polityk i publicysta, jeden z czołowych ideologów oświecenia w Polsce; Staszic był rzecznikiem reform społecznych - krytykował stosunki feudalne, popierał fizjokratyzm, w okresie Sejmu Czteroletniego wspierał stronnictwo patriotyczne; po rozbiorach poświęcił się działalności na rzecz rozwoju gospodarczego ziem polskich - prowadził badania geologiczne (m.in. odkrył złoża węgla i zakładał kopalnie w Dąbrowie), organizował szkoły górnicze; w Księstwie Warszawskim był członkiem Izby Edukacyjnej i Dyrekcji Skarbu oraz członkiem Rady Stanu; w Królestwie Polskim od 1815 do 1824 r. pracował w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, a od 1824 r. był ministrem stanu; Stanisław Staszic od 1808 r. był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, a ponadto uczestniczył w zakładaniu uczelni wyższych - w 1816 r. uniwersytetu warszawskiego oraz Szkoły Akademicko-Górniczej w Kielcach, a w 1826 r. Szkoły Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego w Warszawie; do jego najważniejszych dzieł należą: Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego, Przestrogi dla Polski, a w zakresie geologii - O ziemiorództwie  Karpatów ...