Tomasz z Akwinu (ok. 1225-1274) - włoski dominikanin, filozof i teolog;  twórca filozofii zwanej od jego imienia tomizmem; Tomasz z Akwinu założył istnienie dwóch źródeł poznania - objawienie zawarte w Piśmie św. oraz opierający się na filozofii Arystotelesa rozum - argumenty za zgodnością rozumu i wiary przedstawił w dziele Summa przeciwko poganom  (Summa contra gentiles); nawiązując do nauk Arystotelesa sformułował 5 dowodów na istnienie Boga; Tomasz stworzył koncepcję człowieka jako szczególnego połączenia materii i formy (ciała i duszy); był zwolennikiem hierarchicznego ustroju społecznego, który odpowiadał zasadom feudalizmu, a ponadto rozwinął teorię własności prywatnej, podziału pracy i usług oraz teorii wymiany, według której cena towaru powinna być proporcjonalna do pracy włożonej w jego wytworzenie; Tomasz z Akwinu został kanonizowany w 1323 r., a w 1879 r. jego doktryna została uznana za oficjalną filozofię Kościoła katolickiego.