Traktat narewski (1704)
I. Koligacja defensiva et offemiva, która się począć ma z potwierdzenia obydwu monarchów, a trwać aż do skończenia tej wojny z Koroną Szwedzką, podług tego niżej opisanego egzemplarza: Aby przeciwko królowi szwedzkiemu, jako spólnemu obydwu państw nieprzyjacielowi wojować, i przeciwko wojskom jego jako nieprzyjacielskim za Bożą pomocą czynić operacje, i nad fortecami mieć przemyśl i na niego jak lądem, tak morzem, jako sposobność każdego monarchy znosić będzie, następować, i wojnę z nim prawdziwie i nie obłud-nie (…) mężnie prowadzić obligują się.
III. Traktatu partykularnego żadnego jeden bez drugiego czynić nie będzie; i owszem w żadne partykularne korespondencje, lub listownie, lub ustnie wdawać się, i żadnych propozycji słuchać nie powinien.
V. Jako Jego Carskie Wieliczeństwo po te czasy swoje zwycięskie oręża, nie tylko w Inflanciech, ale i po innych miejscach [...] prowadził, tak na potym prowadzić będzie takim sposobem, że te wszystkie fortece, miasta i zamki, które w całym Księstwie Inflanckim, i w przynależnych do niego ziemiach, cokolwiek do Rzeczypospolitej należało, i za pomocą Bożą, [od] Jego Carskiego Wieliczeństwa, wziętych być może, Jego Królewskiemu Wieliczeństwu i Najjaśniejszej Rzeczypospolitej bez nagrody z ochotą odda i ustąpi.
Za: J.A. Gierowski, Rzeczpospolita w dobie złotej wolności, Kraków 2001, s. 259
A. Wymień sygnatariuszy cytowanego dokumentu.
B. Napisz, przeciw jakiemu państwu wymierzona była umowa.
C. Przedstaw zobowiązania, które przyjęły na siebie strony układu.
D. Wymień postanowienia traktatu, których nie dotrzymały umawiające się strony.