Niewolnicy według Arystotelesa

Jak do określonych kunsztów niezbędne są potrzebne właści­we narzędzia, jeśli dzieło ma być odpowiednio wykończone, tak i do gospodarstwa domowego. Z narzędzi jedne są martwe, dru­gie żywe, tak np. dla sternika ster jest narzędziem martwym jego zastępca, zaś narzędziem żywym; pomocnik bowiem stanowi ro­dzaj narzędzia przy wykonywaniu pracy. Odpowiednio do tego także w gospodarstwie domowym rzeczy, jakie się posiada, są narzędziem do życia, mienie jest sumą takich. narzędzi, a niewol­nik żywą własnością.

Jest zaś narzędziem ponad narzędzia każdy sługa. Gdyby bo­wiem każde narzędzie mogło spełniać swoje zadania według roz­kazu albo i uprzedzając go, jak to podobno robiły posągi Dedala lub trójnogi Hęfajsta, które, jak mówi poeta, same się zjawiają na zebranie bogów; gdyby tak czółenka tkackie same tkały, a pa­łeczki od gitary same grały, to ani budowniczowie nie potrzebo­waliby pomocników, ani panowie niewolników.

Z wywodów tych okazuje się zatem, jaka jest istota i znacze­nie niewolników. Człowiek, który z natury nie należy do siebie, lecz do drugiego, jest z natury niewolnikiem. Należy zaś do dru­giego taki człowiek, który jest czyjąś własnością, mimo iż jest człowiekiem ...

Arystoteles, Polityka I 2, 4-5,-7, 1253 b, 1254 a.

A. Wymień cechy charakterystyczne niewolnika.

B. Wyjaśnij, w jaki sposób takie pojmowanie niewolnictwa wpływało na los niewolników.

C. Na podstawie wiedzy pozaźródłowej przedstaw gospodarcze znaczenie niewolnictwa w Grecji okresu klasycznego.