Dodaj tę stronę do ulubionych i odwiedzaj ją częściej!!!

 

Mowa Benito Mussoliniego, wygłoszona w Izbie Deputowanych 16 XI 1922 r.

Panowie! To, co dzisiaj spełniam w tej Sali, jest aktem formalnego względem Was uszanowania, za co też nie żądam od Was żadnego dowodu specjalnej wdzięczności. (...) Rewolucja posiada swe prawa. Dodaję, aby każdy o tym wiedział, iż jestem tu po to, żeby bronić i podnieść do najwyższego stopnia rewolucję czarnych koszul, wprowadzając ją w treść życia narodu, jako siłę rozwoju. (...)

Zasadnicze orientacje naszej polityki zagranicznej są następujące: traktaty pokojowe (...) będą wykonane. Szanujące się państwo nie może wyznawać innej zasady. Traktaty nie są czymś wieczystym, nie dającym się naprawić: są one rozdziałami historii. (...) Wykonać je znaczy tyle, co stwierdzić ich wartość. Jeżeli w ciągu wykonywania ujawni się nowy fakt, może to stworzyć nowy fakt, otwierający możliwość dalszego zbadania wzajemnych stanowisk. (...)

Wytyczne polityki wewnętrznej streszczają się w wyrazach: oszczędność, praca, karność. Zagadnienie finansowe jest zasadnicze: trzeba dojść z możliwie największą szybkością do równowagi bilansu państwowego. System drobiazgowej oszczędności, popieranie wszystkich sił produkcyjnych narodu; położenie kresu pozostałym obciążeniom wojennym. (...)

Mówiąc o pracy, mamy na względzie burżuazję produkującą i klasy pracujące miejskie oraz wiejskie. Żadnych przywilejów zarówno dla pierwszej, jak i dla ostatnich, natomiast ochrona wszystkich interesów, zgodnych z interesami produkcji i narodu. Proletariat pracujący (...) może się niczego nie obawiać, nie straci bowiem nic, a z pewnością wszystko zyskać może na polityce finansowej, która ratuje bilans państwa i unika bankructwa, jakie zaciążyłoby w szczególniejszy sposób na najuboższych klasach ludzkości.

Cyt. za: Wiek XX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów. Opracowali M. Sobańska-Bondaruk, S. B. Lenard, Warszawa 2001, str. 94-45

A. Przedstaw stosunek Mussoliniego do zawartych umów międzynarodowych.

B. Omów zapowiadaną przez Mussoliniego politykę finansową.