janczarzy/janczarowie - gwardia przyboczna sułtanów tureckich, a w latach 1330-1826 regularna, wyborowa piechota turecka, złożona z zawodowych żołnierzy, utworzona przez władcę Turków osmańskich Orchan-beja; do XVI w. do korpusu janczarów wcielano chrześcijańskich brańców, przymusowo nawracanych na islam; od XVI w. janczarowie stanowili trzon armii tureckiej; fanatyzm religijny łączyli z doskonałym wyszkoleniem wojskowym i dyscypliną - od najmłodszych lat byli szkoleni w specjalnych zakładach wojskowych; na uzbrojenie janczarów składała się szabla oraz łuk, a później broń palna - arkebuzy i muszkiety.