Komitet Ocalenia Publicznego  – nadzwyczajny organ władzy wykonawczej, działający w okresie rewolucji francuskiej od 1793 do 1795 r., powołany w celu opanowania sytuacji kryzysowej spowodowanej klęskami militarnymi – do 27 lipca 1794 r. zdominowany przez jakobinów; Komitet Ocalenia Publicznego kierował polityką wewnętrzną i zagraniczną Francji i nadzorował ministrów, podlegała mu armia i administracja państwowa.