konkordat wormacki - ugoda zwarta w 1122 r. w Wormacji między papieżem Kalikstem II a cesarzem Henrykiem V, kończąca sukcesem papieskim pierwszą fazę sporu o inwestyturę świecką duchowieństwa; na jej mocy cesarz zrzekł się inwestytury duchowieństwa przez wręczenie pierścienia i pastorału i przekazał prawo wyboru biskupów kapitułom katedralnym, a opatów kapitułom zakonnym.