Królestwo Polskie/Królestwo Kongresowe/Kongresówka – państwo utworzone na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 r. z części ziem Księstwa Warszawskiego, trwale połączone z Rosją unią personalną; Królestwo Polskie posiadało szeroką autonomię, zagwarantowaną mu przez konstytucję oktrojowaną przez cara Aleksandra I w 1815 r.; na jej mocy Królestwo Polskie posiadało odrębny sejm, rząd i wojsko, ale było pozbawione możliwości prowadzenia odrębnej polityki zagranicznej; po klęsce powstania listopadowego (1830-1831) car Mikołaj I odebrał Królestwu Polskiemu charakter odrębnego państwa, likwidując sejm, odrębne wojsko, a konstytucję zastępując Statutem organicznym; autonomia Królestwa Polskiego została ostatecznie zniesiona po upadku powstania styczniowego (1863-1864) – po którym m.in. zmieniono nazwę na Kraj Nadwiślański, urząd namiestnika zastąpiono generałem-gubernatorem i zintensyfikowano rusyfikację; podczas I wojny światowej w 1915 terytorium Królestwa znalazło się pod okupacją niemiecką i austriacką, która trwała do odzyskania przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 r.