Młoda Polska/Modernizm – okres rozwoju kultury polskiej przełomu XIX i XX wieku, w sztuce związany z różnymi tendencjami: neoromantyzmem, ludowością, symbolizmem, impresjonizmem, secesją i irracjonalistycznymi prądami filozoficznymi; artystów Młodej Polski charakteryzowało dążenie do stworzenia stylu narodowego (styl zakopiański) oraz poszukiwanie inspiracji w rodzimym folklorze podkrakowskim i podhalańskim; w okresie Młodej Polski rozwijała się sztuka użytkowa, architektura wnętrz, meblarstwo, ceramiki i tkactwo artystyczne; do grona najwybitniejszych twórców Młodej Polski można zaliczyć: Kazimierza Przerwę-Tetmajera, Stanisława Przybyszewskiego, Jana Kasprowicza, Stefana Żeromskiego, Stanisława Wyspiańskiego,  Jacka Malczewskiego, Józefa  Pankiewicz.