Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” (PSL „Piast”) – partia polityczna należąca do umiarkowanego odłamu ruchu ludowego. Powstała w Galicji w 1913 r. na skutek rozłamu w Polskim Stronnictwie Ludowym.  W czasie I wojny światowej jego działacze weszli do Naczelnego Komitetu Narodowego. W okresie międzywojennym jedna z najsilniejszych partii politycznych. PSL „Piast” postulowało reformę rolną za odszkodowaniem dla ziemiaństwa. W sejmie zajmowało pozycję centrową i wchodziło w sojusze z prawicą (Chjeno-Piast). Po zamachu majowym Józefa Piłsudskiego PSL „Piast” było w opozycji do sanacji, a 1929 r. przystąpiło do Centrolewu. Część jego przywódców w 1930 r. została skazana w tzw. procesie brzeskim. Czołowi działacze to: Wincenty Witos, Maciej Rataj, Władysław Kiernik.