Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie” (PSL „Wyzwolenie”) – chłopska partia polityczna utworzona w 1915 r. w Warszawie. Reprezentowała lewicę polskiego ruchu ludowego. W latach I wojny światowej PSL „Wyzwolenie” na pierwszy plan wysuwało odbudowę niepodległego państwa polskiego – związało się z ruchem niepodległościowym Józefa Piłsudskiego, a jego działacze przystępowali do Polskiej Organizacji Wojskowej. W okresie odbudowy państwa polskiego miało swoich przedstawicieli w rządzie Ignacego Daszyńskiego i Jędrzeja Moraczewskiego. W okresie międzywojennym początkowo domagało się przymusowego wywłaszczenia wielkiej własności ziemskiej za odszkodowaniem, a w 1925 r. stanęło na stanowisku reformy rolnej bez odszkodowania. Podczas zamachu majowego PSL „Wyzwolenie” poparło Piłsudskiego licząc, że w jego wyniku zostaną przeprowadzone reformy społeczne. Wkrótce jednak przeszło do opozycji, a w 1929 r. przystąpiło do Centrolewu. W 1930 r. jego czołowi działacze zostali skazani w tzw. procesie brzeskim.