przywilej piotrkowski - przywilej nadany szlachcie polskiej w 1496 r. przez Jana I Olbrachta w Piotrkowie w zamian za udział szlachty w wyprawie mołdawskiej, w którym król potwierdzał przywileje nieszawskie oraz zwalniał szlachtę od ceł za towary przywożone i wywożone, a ponadto wprowadzał taksy wojewodzińskie w miastach (narzucał ceny na wyroby rzemieślnicze), swobodę żeglugi na wszystkich rzekach Korony oraz ograniczał możliwość opuszczania wsi przez synów chłopskich, a mieszczanom zabraniał obejmowania urzędów i zakupu ziemi „prawem ziemskim”.