Rada Nieustająca - najwyższy organ władzy administracyjnej w Rzeczypospolitej w latach 1775-1789 i od 1793 do 1795 r.; składała się z króla, 18 senatorów i 18 przedstawicieli szlachty i dzieliła na 5 departamentów: skarbowy, sprawiedliwości, policji, wojskowy i interesów cudzoziemskich; do jej zadań należało kierowanie administracją państwa, przygotowywanie projektów ustaw sejmowych, wysyłanie posłów za granicę i kontrolowanie przestrzegania prawa; Rada Nieustająca ograniczała władzę króla i przyczyniła się do usprawnienia administracji kraju, jednak była przez społeczeństwo polskie oceniana bardzo krytycznie ze względu na okoliczności powstania (sejm rozbiorowy) oraz panujące w niej wpływy Rosji; została rozwiązana przez Sejm Wielki w 1789 r. i przywrócona przez sejm grodzieński  w 1793 r.; działała do 1795 r.