romantyzm – nurt w sztuce i literaturze końca XVIII i pierwszej połowy XIX w., charakteryzujący się powrotem do przeszłości oraz wzmożonym zainteresowaniem naturą; romantyzm był wyrazem odwrotu od typowego dla oświecenia kultu rozumu – odrzucił racjonalizm jako jedyny sposób poznania świata i zastąpił go intuicją, uczuciem i wrażliwością; artyści poszukiwali inspiracji w odległej przeszłości, sztuce ludowej i kulturze Orientu, do swojej twórczości wprowadzili idee patriotyczne i niepodległościowe; w literaturze dominującymi formami stały się ballada, powieść poetyczna, powieść historyczna, psychologiczna, dramat poetycki i filozoficzny, w malarstwie dominowała tematyka historyczna i przyrodnicza – malowano pejzaże, nastrojowe ruiny, sceny historyczne, portrety legendarnych bohaterów; do czołowych literatów romantyzmu zaliczamy: George'a Byrona, Adama Mickiewicza, Juliusz Słowackiego, Michaiła Lermontowa, Aleksandra Puszkina, Waltera Scotta i Johanna Wolfganga Goethego, a do grona czołowych malarzy: Eugeniusza Delacroix, Caspara Davida Friedricha i Williama Turnera.