taboryci - nazwa radykalnego odłamu husytów, wywodząca się od miasta Tabor w Czechach, skupiającego głównie chłopów i miejskich plebejuszy, propagującego radykalną reformę doktryny i organizacji Kościoła oraz przebudowę stosunków społecznych, polegającą na zniesieniu poddaństwa i pańszczyzny i ustanowieniu wspólnoty majątkowej; początkowo przywódcą taborytów był Jan Žižka, dzięki któremu odnieśli wiele świetnych zwycięstw, a po jego śmierci w 1429 r. dowództwo objął Prokop Wielki; w 1434 r. zostali pokonani pod Lipanami przez wojska koalicji katolików i utrakwistów.