kopieniactwo − prymitywna forma uprawy roślin wykorzystująca technikę „ścięcia i wypalenia” oraz sadzenia za pomocą kija i motyki; powszechna w początkach gospodarowania człowieka (w mezolicie i neolicie).
kopieniactwo − prymitywna forma uprawy roślin wykorzystująca technikę „ścięcia i wypalenia” oraz sadzenia za pomocą kija i motyki; powszechna w początkach gospodarowania człowieka (w mezolicie i neolicie).