patrycjusze - w starożytnym Rzymie uprzywilejowana warstwa społeczna, która w okresie monarchii i wczesnej republiki posiadała pełnię praw obywatelskich i wyłączność na piastowanie urzędów; podjęcie przez plebejuszy skutecznej walki o równouprawnienie doprowadziło do stopniowej utraty przez patrycjuszy ich uprzywilejowanej pozycji; w II w. p.n.e. patrycjusze weszli w skład uprzywilejowanej warstwy nobilów.