reforma rolna - uregulowane prawnie zmiany w stosunkach własności ziemi, polegające na wywłaszczeniu wielkich posiadaczy z całości lub części ich ziemi i rozparcelowaniu jej między bezrolnych lub małorolnych chłopów z jednoczesnym nadaniem im tytułu własności; ustawę o reformie rolnej uchwalono 28 XII 1925 r.; reformie rolnej podlegały grunty stanowiące własność państwa i innych instytucji prawa publicznego oraz przekraczające określone maksimum powierzchni nadwyżki majątków prywatnych: 60 ha w okręgach przemysłowych, 180 ha na pozostałym obszarze kraju z tym że w województwach wschodnich norma ta mogła być podniesiona do 300 ha, a w stosunku do majątków uprzemysłowionych - do 700 ha.