Działania artylerii brytyjskiej w bitwie pod Sommą

Ostrzał, który miał na celu osłabienie wroga przed bitwą l lipca, przeciągnął się do tygodnia. W baterii moździerzy otrzymywaliśmy codziennie program li­kwidacji umocnień, instrukcje dotyczące okopów, które miały być precyzyjnie ostrzelane, a ostatecznie doszczętnie zniszczone.

System okopów nieprzyjaciela zazwyczaj tworzyła bardzo mocna pierwsza linia, przy budowie której wykorzystywano naturalne ukształtowanie po­wierzchni, oraz linia wspomagająca, której tyły miały 200-400 metrów. Po­między nimi biegły rowy komunikacyjne, a około 300-500 metrów z tyłu linii wsparcia znajdowała się linia rezerwowa. Tym wszystkim należało się zająć – zniszczyć połączenia między okopami i pozbawić wroga jakiegokolwiek schro­nienia na tym terenie.

Do tego celu zbliżaliśmy się codziennie krok po kroku. Podczas gdy cięż­ka artyleria ostrzeliwała umocnienia, lżejsza zajęła się zasiekami chroniącymi pierwszą linię niemiecką, przygotowując grunt do natarcia naszej piechocie. Każdego dnia wystrzeliwaliśmy około ośmiuset do tysiąca pocisków, czyli tony metalu. Ośmiocalową haubicę obsługiwało 12 mężczyzn. Jeden pocisk ważył prawie 100 kilogramów. Dla utrzymania sprawności bojowej żołnierzy trzeba było uważnie sterować systemem zmian, które odbywały się co cztery godziny.

(…)

Wspomnieniach porucznika Królewskiej Artylerii Fortecznej, W. E. Walters-Symonsa

Za: Świadkowie. Zapomniane głosy. Pierwsza wojna światowa, Max Arthur, tłum. Olga Knopińska, Warszawa 2013, str. 129

A. Opisz stosowany w I wojnie światowej system okopów.

B. Wymień zadania artylerii.

C. Przedstaw organizację i oceń intensywność przygotowania artyleryjskiego, poprzedzającego atak piechoty.