Kartagina - starożytne miasto-państwo utworzone w północnej Afryce jako kolonia fenicka; według legend zostało założone w 814 r. p.n.e. przez Dydonę; pod względem politycznym Kartagina była oligarchą rządzoną przez 2 urzędników - sufetów oraz radę przy niewielkim udziale zgromadzenia ludowego; w VI w. p.n.e. Kartagina stała się największą potęgą morską i handlową na Morzu Śródziemnym - powiększyła swoje terytorium w Afryce, a koloniami objęła zachodnie wybrzeże Sycylii, Półwysep Iberyjski, ponadto opanowała Sardynię, Maltę i Baleary i wyparła Greków z ich kolonii na Korsyce i w Trypolitanii; w latach 264-146 p.n.e. stoczyła trzy wojny w Rzymem (tzw. wojny punickie), w których została pokonana i ostatecznie zrównana z ziemią; na jej terenie została utworzona rzymska prowincja Afryka.