Wielkie Księstwo Poznańskie/WKP – prowincja państwa pruskiego utworzona w 1815 r. na kongresie wiedeńskim z zachodniej części Księstwa Warszawskiego, której kongres zagwarantował odrębność administracyjną; władcą WKP był król Prus, którego reprezentował namiestnik – pierwszym namiestnikiem był ks. Antoni Radziwiłł, oraz naczelny prezes prowincji poznańskiej; w 1824 powołano dodatkowo Sejm Wielkiego Księstwa Poznańskiego, który jednak miał tylko charakter doradczy; przyznana na kongresie wiedeńskim WKP autonomia została ograniczona po klęsce powstania listopadowego w 1831 r., a po zakończeniu Wiosny Ludów w 1849 r. całkowicie zniesiona.