Greckie ceremonie religijne
[Greccy żołnierze] przygotowali ślubowaną ofiarę. Otrzymali dostateczną ilość wołów, aby złożyć ofiarę Zeusowi za ocalenie, Heraklesowi za przewodnictwo w drodze, a innym bogom, tak jak ślubowali. Urządzili również igrzyska gimnastyczne po tej stronie góry, gdzie właśnie stali obozem. Spartiatę Drakontiosa, którego jako chłopca wygnano z domu za to, że mimo woli zabił drugiego chłopca uderzeniem sztyletu, wybrali, aby urządził wyścigi i poprowadził zawody. Po złożeniu ofiar przekazali Drakontiosowi skóry [zdarte ze zwierząt ofiarnych] i kazali zaprowadzić się na miejsce, gdzie przygotował wyścigi. On zaś wskazał miejsce, na którym właśnie stali, i rzekł: „Ten pagórek znakomicie nadaje się do biegów w dowolnym kierunku”. Oni zaś powiedzieli: „Jakże więc będą mogli mocować się na tak twardym i zarośniętym gruncie?” On na to: „Powalony bardziej poczuje”. Zawody obejmowały wyścig chłopców, przeważnie wziętych do niewoli, bieg długi, w którym brało udział ponad sześćdziesięciu Kreteńczyków, zapasy, walkę na pięści, pankration [konkurencja siłowa – połączenie boksu i zapasów]. Było na co patrzeć! Wielu bowiem występowało, a walczyli ze sobą zawzięcie, gdyż przypatrywali się koledzy zawodników. Były też konne wyścigi: jeźdźcy musieli pędzić swe konie po spadzistym zboczu, zawracać nad brzegiem morza i znowu prowadzić je do ołtarza. Podczas zjeżdżania wiele koni staczało się w dół, w górę zaś pięły się z wielkim trudem, gdyż zbocze było bardzo strome. Stąd wiele wrzawy, śmiechu i okrzyków zachęty.
Ksenofont, Wyprawa Cyrusa, ks. IV, 8
1. W jakim celu Grecy zorganizowali igrzyska?
2. Do czego żołnierzom były potrzebne zwierzęta?
3. Wymień dyscypliny sportowe, zaprezentowane w przekazie.
4. Oceń stopień uciążliwości zawodów i stan bezpieczeństwa startujących zawodników.