Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji/SDPRR – socjaldemokratyczna partia polityczna działająca w Rosji i na emigracji latach 1898-1918; w 1903 roku, po II zjeździe partii uległa podziałowi na frakcje bolszewików i mienszewików – przyczyną podziału był spór o charakter partii: mienszewicy byli zwolennikami decentralizacji, natomiast bolszewicy z Leninem na czele centralizacji i silnego przywództwa; liczebność SDPRR znacząco wzrosła podczas rewolucji 1905-1907 i w 1907  liczyła 84300 członków, w tym 46100 bolszewików i 38200 mienszewików; do ostatecznego podziału doszło po rewolucji październikowej (1917) – frakcja bolszewików utworzyła Rosyjską Komunistyczną Partię (bolszewików), która wkrótce ustanowiła swoją dyktaturę, natomiast frakcja mienszewików została ostatecznie zdelegalizowana w roku 1920.